گویند سگ ده خوی نیک دارد که هر کس داشته باشد خوشبخت می شود.

منزل ندارد، این صفت از مجردان است ، شب بیدار است و این صفت

عبادت کاران است . در سفر توشه بر نمی دارد، و این صفت اهل توکل است.

چون سفره گستردند کنار نشیند، و این صفت منعی طبعان است. اگر او را

بزنند و برانند به اندک نوازشی بر میگردد، واین صفت مریدان است.

در سختی و رفاه دست از صاحبش نمی کشد ، و این نشان صابران اس.

پس از مرگ ارثی ندارد، و این شیوه از دنیا گذشتگان است. همیشه گرسنه است،

این نشانه مجاهدان است. پیوسته ترسان است ، و این علامت صالحان است.

به کم قانع است، واین شیوه عاشقان است.

روزی سگی به گربه ای گفت: من به این صفتهای خوب در هیچ خانه ای جایم

نیست چه شده است که تو هیچ صفت خوبی نداری در همه منزلها راهت می دهند

گربه گفت: به جهت آن است که تو حیوانی هستی غریب آزار و این یک صفت ،

همه صفات خوب ترا پوشانده است.